Δεν αντέχω άλλο να ταράζεις τα νερά δίχως αιτία καμιά ξαναγυρνάς και μας φέρνει ότι άσχημο στο μυαλό απ' το θαμμένο καιρό Μικρή εσύ μικρός κι εγώ και περιμένω μόνος κάτω από την σκεπή να σταματήσει η βροχή Σκεπή μου εσύ, βροχή μου εσύ
Κανόνας πρώτος, ζούμε μόνο μια φόρα γι αυτό κοίτα τα χείλη σου να ναι χαμογελαστά, να ζεις την κάθε σου στιγμή,το κάθε σου λεπτό και όταν θα σου χαρίζουν κάτι ρε να λες ευχαριστώ.
Κοιτάς γύρω σου.. Νομίζεις ότι έχεις περάσει πάλι από εδώ, είναι παράξενο γιατί προχωράς καιρό τώρα, δεν είναι δυνατόν να έχεις διανύσει τόσο λίγο. Δεν πειράζει, το μυαλό σου έχει γεμίσει πείσμα και υπομονή, κάτι που σε κάνει επικίνδυνο ώρες ώρες.