Το χέρι που ζητούσες..

Όπως φαίνεται διάλεξες τον δύσκολο δρόμο, τα εύκολα τα άφησες για άλλους.. Αυτό κάνει το τέλος του δρόμου πιο όμορφο και του δίνει περισσότερη αξία. Όσο περνάν οι μέρες όμως βλέπεις αντί να φτάνεις και πιο κοντά να βρίσκεσαι στάσιμος και το τέλος έχει πολύ ακόμη!

Κάπου εκεί είναι που λέμε πως θέλεις ένα "χέρι" να σε πιάσει, να σου δώσει κουράγιο και να διώξει διάφορες άσχημες σκέψεις που σε περιβάλουν. Δεν έρχεται όμως κάτι τέτοιο και σκύβεις το κεφάλι, δεν είναι του χαρακτήρα σου να τα παρατάς τόσο εύκολα, έτσι κ αλλιώς μπορεί να μην κοίταξες καλά, και αυτό που ζητάς να είναι δίπλα σου και να μην το έχεις πάρει χαμπάρι ακόμη. Ξέρω είναι κάτι που θα σε γεμίσει, θα δώσει νόημα στην διαδρομή σου. Αλλά στην τελική δεν έχει πάντα νόημα μια διαδρομή που έχεις να κάνεις και αυτό την κάνει ζόρικη, όμορφη και αξίζει να την ανακαλύψεις!
Ναι! δεν σε νοιάζει και πολύ το τίμημα που έχει, ούτε ο χρόνος που έχεις αφιερώσει στην διαδρομή. Προσπαθείς και κρατάς τα όμορφα περάσματα και σκηνικά, σου δίνουν άθελά τους δύναμη, και παίζει στην τελική αυτά να είναι το χέρι που ζητούσες..

Αναδημοσίευση από: http://castaway-nufan.blogspot.gr/2014/02/blog-post_24.html