Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Στο καρναβάλι ρε που πας χωρίς μάσκα..


Σήμερα οι μάσκες έχουν την τιμητική τους! Όπου και να πας βλέπεις παρέες από δαύτες να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Εγώ πάλι με αυτά δεν τα πάω και πολύ καλά, κάνοντας μια κλασική βόλτα στα μπαράκια της πόλης, όπως συνηθίζεται αυτές τις περιόδους, σε βρήκα! 
Άρχισες από νωρίς να πίνεις κ είχες κάνει κεφάλι κιόλας.. Φορούσες μια αστεία μάσκα και όλη την ώρα σε έβλεπα να χορεύεις και να μιλάς με πολύ κόσμο που σίγουρα εκεί τον είχες γνωρίσει ( άσχετο ότι μέχρι αύριο τύχη θα είναι να θυμάσαι πάνω από δύο ονόματα). Έτσι θα μπορούσες να είσαι και τις άλλες μέρες αλλά όχι.. αυτή η μάσκα έκανε την διαφορά. Χωρίς να σκεφτώ και χωρίς κάποιον λόγο σου έβγαλα την μάσκα για να σε δω, τότε κοκάλωσες και πήρες ένα βλέμμα λες και σου στέρησα ότι πολυτιμότερο είχες.. μια μάσκα! Για λίγο άρχισα να βλέπω τον πραγματικό σου εαυτό, παρόλα αυτά ήθελες να ξαναβάλεις την μάσκα. Δεν πειράζει.. είναι η μέρα σου σήμερα!

Ξυπνάω με φωνές γιατί άρχισες χωρίς εμένα καρναβάλι
τι στολή να βάλω τι να φορέσαν άραγε όλοι οι άλλοι
λες να χουν χρώματα πολλά φινετσάτα και τεράστια καπέλα
θέλω να είμαι μοναδικός και αντί για μάσκα να φορέσω εσένα τρέλα.
Γιορτή γιατί, γιατί γιορτή
να γίνουν άτρωτοι οι τρωτοί.
Τρελές χαρές, βουβές φωνές
βγάλε τη μάσκα σου και δες.
Μοιάζεις κακός ποπό μια μάσκα που τη βρήκες πες και εμένα
όσα φοράω κλεμμένα είναι και σκισμένα
πες μια κουβέντα να σ ακούσω τρόμαξέ με
μέσα στα μάτια να με σκιάξεις κοίταξέ με.
Μα δε μπορείς κακό να γίνεις αλήθεια δε μπορείς
Για κοίτα εκείνον με τ’αγγέλου τα φτερά που όλο γελάει
κρύβει τα μάτια του και μοιάζει μια χαρά ενώ πονάει
και αν του φωνάξεις να γυρίσει να κοιτάξει
δε θα γουστάρει το παράδεισο, θ’αλλάξει.
Ένα καπέλο θα φορέσει γεμάτο με φτερά
και θ’αρχίσει να χορεύει με τους άλλους στην πυρά
κι αυτός που καίνε πόσο μου μοιάζει
και μονάχα που το σκέφτομαι αλήθεια με τρομάζει.
Βρες μου μια μάσκα να φορέσω ότι να’ναι να σωθώ
και μια στολή να μοιάζω σαύρα να συρθώ
ή καμιά φούστα καμιά τσάντα καμιά κάλτσα
να μοιάζω πόρνη που ξεχύθηκε στην πιάτσα.
Κάνε ότι να’ναι να ξεφύγω απ’τη φωτιά άσε με λάσκα
έκανα λάθος που δε φόρεσα μια μάσκα.
Στο καρναβάλι ρε που πας
χωρίς μάσκα και στολή ρε να φοράς.
Κι αφού το διάλεξες, θα πας
θα σαι μόνος μες στους μόνους θα πονάς.
Γι αυτό λοιπόν φοράω την πρώτη μάσκα εκείνη που θα βρω 
το πήρα απόφαση πως πρέπει να χωθώ μες στον χορό 
κι αν τους φοβίσω και εγώ με τη σειρά μου 
τότε θα ναι ταιριαστή επάνω μου η φορεσιά μου. 
Κι αν τους κάνω να γελάσουν και ξεσκάσουν 
μπορεί τη φάτσα μου για πάντα να ξεχάσουν 
και να θυμούνται αυτή τη μάσκα τη γελοία που φοράω 
και θα μπορέσω με τους άλλους άνετα να περπατάω. 
Δε θα φοβάμαι και δε θα ντρέπομαι για μένα 
θα ναι τριγύρω μου τα πάντα ευτυχισμένα 
δε θα ζηλεύω αυτά που φόραγαν οι άλλοι 
θα συνηθίσω εδώ κοντά σου καρναβάλι.
Στο καρναβάλι ρε που πας
χωρίς μάσκα και στολή ρε να φοράς.
Κι αφού το διάλεξες, θα πας
θα σαι μόνος μες στους μόνους θα πονάς.
                                                 Τέλος καλό όλα καλά 
                                                η μάσκα ταίριαξε καλά!!
  


Για πολλούς αυτές οι μέρες είναι μέρες ξεγνοιασιάς και διασκέδασης. Ένας τρόπος να ξεφύγουν από την ρουτίνα της καθημερινότητας και να κάνουν πράγματα με την ασφάλεια μια μάσκας να μην μειωθεί το κύρος κ η φήμη που πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν και με την <<δύναμη>> της μάσκας να κάνουν πράξεις που κανονικά θα έμεναν μόνο στις σκέψεις τους, έχοντας ένα ισχυρό άλλοθι.. "Δεν βαριέσαι αποκριές έχουμε, όλα επιτρέπονται"! Αυτό πιστεύω όμως ότι είναι ένα μόνο μέρος του κόσμου που το σκέφτεται έτσι ( ελπίζω και το μικρότερο). Πολλοί βλέπουν τις αποκριές σαν αφορμή για πλάκες και διασκέδαση, σαν να είναι αφιερωμένες στα παιδιά αλλά και σε αυτούς που μένουν παιδιά!

Αναδημοσίευση από : http://castaway-nufan.blogspot.gr/2012/02/blog-post_25.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου