Η ψύχη πάντα επιζητά καλή παρέα,
ξήγα κυριλέ και σκηνικά ωραία,
σε πάει η ίδια η ζωή εκεί που θέλει τελικά
και αναλόγως τα χαλάει η τα φτιάχνει, χωρίς να ρωτά.
Μη ρωτάς πολλά άσε το flow να σε πάρει
ταξιδιάρη,τα λόγια περιττά στου τραγουδιού την χάρη,
ότι μένει πίσω... είναι γιατί δεν προσπάθησε
και αν οι σχέσεις δεν κρατάνε φταίει το γυαλί που ράγισε.
Δεν με νοιάζει τι λένε όσο νιώθω εντάξει
όσο τον εαυτό μου γνωρίζω μπαίνω σε τάξη
όσο οι στόχοι είναι άπιαστοι τους έχω ήδη ξεχάσει,
κρατάω ότι με ανεβάζει, στην φέξη και στην χάση.
Δεν νιώθω τίποτα για ανθρώπους που δεν προσπαθούν
για τσάτσους που στο γλύψιμο αποσκοπούν,
για τελειωμένους που δεν ξέρουν να ζουν
και απτήν μαμά τους ακόμα να απογαλακτοποιηθούν!
όσο την ψάχνω τόσο θέλω κι άλλο,
στην μπύρα και στο χαβαλέ απάνω,
αφοσιώνομαι στο τώρα γιατί τώρα γουστάρω και στο ραπάρω,
αλλού είμαι συνεχώς ,κοζάρω και μπουκάρω.
Αυτό που σε κάνει μπερμπάντη...
αυτό επικροτώ σε ετούτο το κομμάτι,
και αν σε πνίγει η μιζέρια τότε κανε κάτι,
αχρείαστος αν γίνεις βλάκα αυτομάτως σβήνεσαι και από τον χάρτη!!
Πιστός στα θέλω τις στιγμής
στα γούστα μου επιρρεπείς
δεινός παρατηρητής
προσέχω και έχω
Πιστός στα θέλω τις στιγμής
αλήτης τις ζωής
δεινός παρατηρητής
προσέχω και έχω.
Πυρετός στα προάστια πιστοί στο ραντεβού,
βγήκαμε έξω από την πόλη, το 'χω ανάγκη αφού...
το κεφάλι μου βαρύ, κάτι με τρώει, είμαι χου
μπήκα στο μάτι των ρουφιάνων, χθες μου βρήκαν φου
και τα βραχιόλια μπήκανε στα χέρια πίσω μου,
και κάμποσες ώρες περάσανε μέσ' στη ψειρού
μέχρι να βγω τα χα βάλει με την φρίκη μου
και εκεί κατάλαβα δεν παίζω με την τύχη μου
και το κορίτσι μου λέει: πρόσεχε αλήτη μου
ξέρω τον κίνδυνο δεν πιάνει πάντα η μύτη μου
ο μόνος δάσκαλος ο δρόμος, το σπίτι μου
η μεγαλύτεροι της γειτονιάς κι οι φίλοι μου
Μετά από χρονιά πάνω από τη λευκή σελίδα μου
με προκαλεί και γράφω αυτά που βλέπω γύρω μου
και με ενοχλούν, πάσαρε τον αναπτήρα μου
ένα τσιγάρο να ξυπνήσω την ελπίδα μου
κι αν νιώθεις μίλα μου έλα κάτσε δίπλα μου
κόζαρε εικόνες και μηνύματα στη ρίμα μου
ένα σφηνάκι κάτω γαμώ την πατρίδα μου
απόψε γράφω και παίζω την παρτίδα μου
απόψε λύσσαξα γέμισα τα φύλλα μου
μιλάω εγώ η ζαλάδα και η μπύρα μου
σου είπα από σπόρος έφτυσα την πιπίλα μου
και τα λαμόγια δεν χορεύουνε στην γύρα μου
κρατάω την σπείρα μου με την γνώστη σπείρα μου
και ξέρω πάντα μάγκα ποιοι στέκονται δίπλα μου
κάνω κουμάντα και προσέχω κάθε βήμα μου
μα το θεό έχει ένταση η ρουτίνα μου
μα το θεό έχει ένταση η ρουτίνα μου
μα το θεό έχει ένταση η ρουτίνα μου
μα το θεό έχει ένταση η ρουτίνα μου
ο χρόνος χρήμα και δεν σπαταλάω το χρήμα μου..
Πιστός στα θέλω τις στιγμής
αλήτης τις ζωής
δεινός παρατηρητής
προσέχω και έχω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου