Ανακατεύοντας την στάχτη..

Ξυπνάς το πρωί.. Το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να βάλεις έναν ελληνικό καφέ να γίνεται, έτσι για να σου πάει καλά η μέρα! Νιώθεις λίγο κρύο και το βλέμμα σου πάει στο τζάκι. Το είχες ανάψει χτες και πρόσεξες ότι κάτι υπάρχει μέσα στις στάχτες, κάτι για να ξεκινήσεις πάλι την φωτιά..

Θα μετρήσω ως το δέκα..

                                                            Έμεινες μακριά
                                                            Και μου 'γραψες
                                    Η πιο μεγάλη απόσταση είναι ο χρόνος...
                                                                 Μπορεί...
                                                                  όμως...
                                     τα πιο ωραία μας ταξίδια
                                    δεν τα ταξιδέψαμε ακόμη
                                          Σε περιμένω...
                                                   ΕΛΑ
                                 Θα μετρήσω ώς το δέκα...

                                                                                                                                  ("θυμάσαι" του Χρήστου Μπουλώτη) 

Σημαδεμένη τράπουλα..

Στέργιος Νταουσανάκης - Τράπουλα

Σημαδεμένη τράπουλα η ζωή,
ή την τσογάρεις ή πηγαίνεις πάντα πάσο..
Και όταν το δέκα το καλό φανερωθεί,
αυτή θα έχει στο μανίκι έναν άσσο..

Kι αν έσβησε σαν ίσκιος...

Ένα υπέροχο τραγούδι από δυο διαφορετικές μορφές της Ελληνικής σκηνής! Σε ποίηση Καρυωτάκη. Και τα δυο είναι με τον τρόπο τους ξεχωριστά! Απολαύστε τα!  Το πρώτο είναι από Διάφανα Κρίνα

Ενώ το επόμενο από Χαϊνηδες με μουσική Κάλιας Σπυριδάκη

Just an excuse..

"If you really want to do something, 

you 'll find a way. 

If you don't, you will find an excuse"..

Ποτέ!

Εμένα οι φίλοι μου

Το κομμάτι "Εμένα οι φίλοι μου" ερμηνευμένο από τον Σωκράτη Μάλαμα και τους Magic de Spell (με τη σύμπραξη του Νίκου Μαϊντά), το οποίο περιλαμβάνεται στον δίσκο που συνοδεύει το βιβλίο "Πάνω κάτω η Πατησίων. Οι όψεις της μοναξιάς στην Κατερίνα Γώγου", μαζί με άλλα 19 μελοποιημένα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου.

Magic de Spell & Σωκράτης Μάλαμας - Εμένα οι φίλοι μου

Ποίηση: Κατερίνα Γώγου
Μουσική: Νίκος Μαϊντάς
Πρώτη εκτέλεση: Magic de Spell

Σοφά τα λόγια σου και μετρημένα..

Όλα στο τέλος θα πάνε καλά.. αν δεν πάνε ίσως να μην έχει έρθει ακόμη το τέλος..

Μάτια που δεν βλέπονται..

Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται

Μου 'πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό

Οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται

Για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό..

Και ο Bob σε σκαλώνει...

Το κλειδί της ζωής.....

true story..

Τράπουλα

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μίλτος Πασχαλίδης

Ο χρόνος..

"Μέγας αλχημιστής ο χρόνος... Ο μεγαλύτερος. Σ' αλλάζει ύπουλα, σε διαβρώνει όπως το αλμυρό νερό τα θεμέλια του βράχου. Διαμορφώνει το σχήμα σου, μέσα έξω, με υπομονή, με επιμονή και μέθοδο. Μεταλλάσσει το θυμό σε πόνο. Τον πόνο σε νοσταλγία. Τη νοσταλγία σε συγκατάβαση. Και η συγκατάβαση σε λήθη.."

"Τώρα τελευταία μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι αν προχωράς προς το μέλλον με μέτωπο προς το παρελθόν, κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να σκοντάψεις." 

Συγγραφέας: Μίλτος Πασχαλίδης

Μυθιστόρημα: Επόπτης

Πίνω πληρώνω για το χθές..

Δίσκος: Ασπρόμαυρες ιστορίες, 1989
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Ρημαδιό..

Δεν αντέχω άλλο να ταράζεις τα νερά
δίχως αιτία καμιά ξαναγυρνάς
και μας φέρνει ότι άσχημο στο μυαλό
απ' το θαμμένο καιρό
Μικρή εσύ μικρός κι εγώ
και περιμένω μόνος κάτω από την σκεπή
να σταματήσει η βροχή
Σκεπή μου εσύ, βροχή μου εσύ

Κανόνες..

Κανόνας πρώτος, ζούμε μόνο μια φόρα γι αυτό κοίτα τα χείλη σου να ναι χαμογελαστά, να ζεις την κάθε σου στιγμή, το κάθε σου λεπτό και όταν θα σου χαρίζουν κάτι ρε να λες ευχαριστώ.

Μπορεί μια πόρτα να κλείνει... αλλά το δωμάτιο μέσα να 'ναι γεμάτο...!

Περπατάς πολύ ώρα τώρα, έχεις έναν δυναμισμό στο βήμα σου, είναι αρκετά γρήγορο, όχι όμως βιαστικό τις περισσότερες φορές..

Κάτι σαν.. σαλιγκάρι!

Κοιτάς γύρω σου.. Νομίζεις ότι έχεις περάσει πάλι από εδώ, είναι παράξενο γιατί προχωράς καιρό τώρα, δεν είναι δυνατόν να έχεις διανύσει τόσο λίγο. Δεν πειράζει, το μυαλό σου έχει γεμίσει πείσμα και υπομονή, κάτι που σε κάνει επικίνδυνο ώρες ώρες.